Woensdag heb ik na 10 dagen afscheid genomen van Langkawi. Het was er heerlijk en ik heb me geen seconde verveeld, uiteindelijk heb ik er in 5 verschillende hotels gezeten. Om 13:40 vertrok mijn kortste vlucht ooit, ik geloof dat we een kwartier effectief gevlogen hebben. De afstand was te vergelijken met een vlucht van Antwerpen naar Rotterdam, maargoed over land reizen is niet echt mogelijk bij eilanden en de boot vaart sinds corona niet meer.
In het vliegtuig zat ik toevallig naast een Nederlander, een man van 41 die lekker in zijn eentje aan het backpacken was. Was erg gezellig en we hebben uiteindelijk de taxi naar het centrum gedeeld en nummers uitgewisseld. Nadat ik mijn spullen in het hotel had gedropt ben ik meteen even een rondje gaan lopen door de stad, die totaal anders blijkt dan Langkawi. Het leek bijna een uitgestelde cultuurshock en ze noemen Penang ook wel KL (Kuala Lumpur) mini. Het verkeer is lekker chaotisch en oversteken doe je door gewoon maar zelfverzekerd tussen de toeterende auto’s en vrachtwagens door te lopen in de hoop dat je aan de overkant komt. Dan moet je nog uitkijken dat je niet ergens in het riool valt.
Overal staan kraampjes die streetfood verkopen en er wordt veel live muziek gespeeld. De straten bestaan voornamelijk uit oude vervallende gebouwen die met vrolijke kleuren en led verlichting toch sfeervol gemaakt zijn. In Langkawi was 90% van de bevolking moslim, in Penang is het grootste gedeelte Maleis-Chinees en is er slechts een klein gedeelte moslim. Dat zorgt waarschijnlijk voor het grote verschil in hoe alles eruit ziet en hoe de mensen gekleed zijn. Een tropisch strand is aan deze kant van het eiland overigens ook niet te vinden, tijd voor nieuwe indrukken dus!
Jetty Food Court
De rust is hier dus voorbij en het eiland heeft een gezellig nachtleven met leuke barretjes. De eerste avond heb ik gegeten in een soort oude loods in de haven die ingericht was met streetfoodkraampjes, plastic stoeltjes, tafels en een bandje die in het midden ervan aan het optreden was. De toiletten die er waren zijn ze nog vergeten deuren in te hangen en zwerfhonden passeren af en toe je tafel. Heerlijk om te zien hoe simpel het allemaal kan zijn om eigenlijk alles te hebben wat je nodig hebt. En tja, waar kun je over klagen als je voor €2 een verse maaltijd met zeevruchten te eten krijgt.
De tweede avond in Penang ben ik uit eten gegaan in een Thais restaurant, met iemand die ik de dag ervoor in het hotel had leren kennen. We hadden zomaar van alles wat besteld en uiteindelijk lekker gegeten.
Street art spotten in George Town
De hoofdstad van het eiland is George Town en staat mede bekend om de vele street art die de oude gebouwen weer terug tot leven wekken. Meestal heb ik niet zo veel met street art en ik had er dan ook weinig verwachtingen van, maar zoals de foto’s laten zien zijn het toch echt wel indrukwekkende kunstwerken die ze ervan gemaakt hebben. Morgen maar eens kijken wat er hier verder allemaal te doen is!
6 gedachten over “Penang: Korte vlucht naar een andere wereld”
Kijk, dat is weer iets heel anders. Leuk hoor.
Geweldig wat je allemaal mee maakt, ik vind die streetart best wel mooi!
Je maakt zo ook leuke contacten. En hop hop van het ene naar het andere eiland, leuk! Ik geniet van je leuke berichten!
Voor jouw al goede middag .Ik heb weer genoten van je mooi verhaal .En leuk om de foto s te zien .En je hebt makkelijk contact .Maar dat wisten wij wel hè .Top hoor Grt Oma x
Leuk je maakt veel mee let goed op de hygiëne vooral op straat
Prachtig om te zien al die foto’s . En het is genieten van je verhalen.
Groetjes. Oma
Heel leuk om je verhalen te lezen en het ziet er heel mooi uit op de foto’s! Veel plezier nog!
Reacties zijn gesloten.