Anuradhapura: Oude opgegraven stad, Stoepa’s & zonsondergang vanaf Mihintale

Zaterdagochtend ben ik vertrokken naar Anuradhapura, een stad op 160 kilometer van Negombo waar ik 7 uur over gedaan heb. Eerst meer dan een uur in de bus terug richting het zuiden naar Colombo en van daaruit nog 4 uur in de trein naar Anuradhapura.

De kwaliteit van het vervoer was eigenlijk nog beter dan ik verwacht had voor dit land, de trein is wat gammel en gaat langzaam vooruit maar het was geen trein waar mensen bijvoorbeeld op de daken zaten om mee te kunnen reizen. Tot nu toe kom ik enkel in de hotels af en toe toeristen tegen maar verder zijn ze nergens te bekennen, zo ook in de trein. De coupé werd vooral bezet door gezinnen uit Sri Lanka die me allemaal vriendelijk toelachten en nog even hielpen bevestigen dat ik toch echt in de goede trein was gestapt.

Oude koninklijke hoofstad

Anuradhapura was ooit de koninklijke hoofdstad van Sri Lanka maar is door verschillende invasies vanuit India langzaamaan leeggelopen. De belangrijke historische gebouwen werden steeds meer overgroeid door de natuur tot er weinig meer van over was.

In de 19e eeuw was de stad in handen van de Britten en die hebben er met hun interesse voor archeologie voor gezorgd dat een groot deel van de duizenden jaren oude stad weer terug werd opgegraven. Samen met een gids heb ik per tuktuk deze opgravingen bekeken en hij kon me er een hoop informatie bij vertellen die ik wel nodig had om iets van deze plekken te maken. Door zijn verhalen kwam alles veel meer tot leven en kon ik terughalen dat we door onder andere een oud ziekenhuis en koninklijke paleizen aan het lopen waren.

Stoepa’s

Behalve de overblijfselen van de oude stad zijn er ook een aantal stoepa’s te vinden in Anuradhapura, waaronder de grootste van Sri Lanka. Dit zijn bolvormige witte gebouwen die dienen als een boeddhistisch heiligdom. Het verschil met een tempel is echter dat je er niet in kan gaan maar er een ronde omheen moet lopen. Je begint links zodat je met je schone rechterhand naar de stoepa toeloopt. 1 van de stoepa’s waar ik omheen ben gelopen is in 2012 gebouwd ter nagedachtenis aan de grote burgeroorlog die in 1983 begon en pas in 2009 ten einde kwam. Iets wat heel veel mensen nog daadwerkelijk hebben meegemaakt dus en waarbij 70.000 mensen zijn omgekomen en nog eens 100.000 mensen dakloos werden.

Zonsondergang vanaf Mihintale

Na een pauze van 2 uurtjes in het hotel kwam de gids me weer ophalen om met de Tuktuk in een half uur naar de heilige berg Mihintale te rijden. Een belangrijke boeddhistische bedevaartplaats in Sri Lanka waar mensen naartoe komen om spirituele verlichting te zoeken. Vanaf daar was er met de zonsondergang een geweldig uitzicht van de omgeving en eigenlijk zag ik toen pas hoe mooi de natuur rond dit gebied is. Een prachtige plek om de dag af te sluiten. 

Jaffna

Morgen wil ik Anuradhapura verlaten en verder proberen te reizen naar Jaffna. De stad ligt helemaal in het noorden van het land en de treinen ernaartoe rijden niet omdat er komende tijd aan het spoor gewerkt wordt. Het zal waarschijnlijk een lange en oncomfortabele rit worden met verschillende lokale bussen om er te komen maar ik wil er graag heen. Jaffna is 1 van de belangrijkste steden van de burgeroorlog geweest waar hard om gevochten werd door zowel de regeringstroepen als de separatistische ‘Tamil Tigers’. Eens zien of ik daar kan komen!

Share:

Facebook
Twitter
Pinterest
LinkedIn

4 gedachten over “Anuradhapura: Oude opgegraven stad, Stoepa’s & zonsondergang vanaf Mihintale”

  1. Hoi Nick.
    Weer schitterend om te zien.
    Succes met de nieuwe bestemming. (Puzzeltocht?).
    Och het houd je bezig.
    Heel veel groetjes.

  2. Prachtige foto’s! Mooie maar vermoeiende reis lijkt me! En ja, de mensen daar zijn erg vriendelijk!

  3. Jeannevan loon

    Zooo wat prachtig weer en zomooi allemaal bijna indereen. wit bij die stoepa s.Prachtig ,Ja is toch weer mooi om zo n reis te kunne maken .Succes morgen hè Groetjes oma 👌🏻😀

Reacties zijn gesloten.

On Key

Related Posts

Roadtrip door Noorwegen

Toen mijn oom (Jack) vroeg of ik zin had om met zijn camper mee te gaan naar Noorwegen hoefde ik niet lang na te denken